Owen zit vanaf januari op zwemles. De eerste keer vond ie het geweldig. De keren erna niet...drama was het. Dikke tranen. Maar toch vond het zwemmen zelf hardstikke leuk. Dat mama er niet bij mocht zijn vond ie helemaal niks.
Gisteren moest ik bij de zwemjuf komen. 'Wat een portret!' zei ze. 'Hij doet de beenslag hardstikke goed en mag daarom naar badje twee. En daar vertikt ie het.Hij houdt zijn benen stijf en doet net alsof hij niet kan. Want hij wil bij mij blijven.'
Zoooooo herkenbaar. Hij bindt zich aan een persoon en daar gaat ie dan ook vol voor. Op zwemles is dat juf Ridi.Op de creche was dat Kim.
Als hij dat later ook doet bij de dames is hij de ideale man. De trouwe hond die vol voor je gaat!!
Maar goed...zwemles dus. We hebben hem maar de hemel in geprezen (hij is de eerste van zijn groepje die naar badje twee mag)en juf Ridi heeft hem verteld dat ze altijd in het badje naast hem is en als hij haar nodig heeft ze er zo is. Ik hoop dat ie volgende week gewoon naar badje twee gaat met de andere juf en het niet weer van voor af aan een drama wordt. Hij kan tenslotte niet eeuwig in badje 1 blijven.
